Monday, January 28, 2013

ΣΥΝΟΡΑ

 ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

6ος αι.: Ο Ιουστινιανός ανακατάλαμβάνει μεγάλο μέρος της Ιταλίας, τη νότια Ισπανία και τη βόρεια Αφρική.

7ος αι.: Εξάπλωση του Ισλάμ. Χάνονται: όλη η Μέση Ανατολή (Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτος, βόρεια Αφρική) και ταυτόχρονα εγκαθίστανται Σλάβοι και Βούλγαροι εντός των ορίων της αυτοκρατορίας. Λογγοβάρδοι καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της Ιταλίας. 

9ος αι.: Άραβες καταλαμβάνουν Σικελία και Κρήτη.

10ος αι.: Ανάκτηση των περιοχών: Αρμενίας, Μεσοποταμίας, Συρίας, Κρήτης, Κύπρος και μεγάλο μέρος της Ν. Ιταλίας.

11ος αι.: Το Βουλγαρικό κράτος κατατροπώνεται και το μεγαλύτερο μέρος της Βαλκανικής επανέρχεται. Χάνεται όμως μεγάλο μέρος της Μ. Ασίας υπέρ των Σελτζούκων και οριστικά η Ν. Ιταλία υπέρ των Νορμανδών.

1204: Οι Σταυροφόροι (Δ' Σταυροφορία) ήταν οι πρώτοι που κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη και μοιράστηκαν μεταξύ τους τα περισσότερα ευρωπαϊκά εδάφη της αυτοκρατορίας. Συγχρόνως δημιουργούνται  τρία κρατικά μορφώματα (Πόντου, Μ. Ασίας, Ηπείρου) από βυζαντινούς ηγεμόνες. Το κράτος της Νίκαιας στη Μ. Ασία κατόρθωσε το 1261 να ανακτήσει την πρωτεύουσα και να εγκαταστήσει εκεί μια αρκετά ασθενή και εδαφικά περιορισμένη Βυζαντινή αυτοκρατορία.

14ος αι.: Οι Οθωμανοί έδιωξαν τους Βυζαντινούς από τη Μ. Ασία και κατέλαβαν τη Θράκη και άλλα εδάφη της Βαλκανικής, ενώ το Βασίλειο των Σέρβων απορρόφησε αρκετά εδάφη της αυτοκρατορίας στην Ευρώπη.

1453: Στην τελική φάση της η βυζαντινή αυτοκρατορία περιορίστηκε στην Κωνσταντινούπολη, τη Θεσσαλονίκη, την Πελοπόννησο και μερικά από τα νησιά του Β' Αιγαίου μέχρι την πτώση της, την άλωση του 1453.